Życiorys św. Bernadety Soubirous. Bernadeta Soubirous urodziła się 7 stycznia 1844 roku w Lourdes we francuskich Pirenejach. Jej ojciec był ubogim młynarzem, a mama zajmowała się pracą najemną. Wychowywała się w niedostatku, którego doświadczała wraz z pięciorgiem rodzeństwa. Ich rodzina zmuszona było często zmieniać miejsce Św. Klara z Asyżu. Święta Klara urodziła się jako szlachcianka w Asyżu, w roku 1194. Jej ojcem był Favarone di Offreduccio, a matką Ortolana. Rodzina była religijna, szczególnie matka hojnie pomagała ubogim. Podczas procesu kanonizacyjnego Klarę wspominają osoby, które znały ją jeszcze z domu rodzinnego i zgodnie zeznają, że Zobacz galerię (16 zdjęć) Święta Klara z Asyżu ma swoją ulicę w Słupsku. Ulica ta jest drogą dojazdową do Parku Kulturowego Klasztorne Stawy, który znajduje się przy powstającym przy ul. Grunwaldzkiej aquaparku. Uroczystości związane z nadaniem imienia św. Klary jednej ze słupskich ulic były częścią obchodów zakończenia Klarę z Asyżu, mistyczkę i założycielkę kontemplacyjnego zakonu klarysek, wspomina Kościół katolicki 11 sierpnia. Wraz ze św. Franciszkiem dała ona początek wielkiej rodzinie zakonu franciszkańskiego. Oboje byli niezrównanym przykładem duchowej przyjaźni i radykalnie ewangelicznego życia. Święta jest patronką dziennikarzy i Otylia - Sciaga.pl. Św. Otylia. Otylia była córką alzackiego księcia Adalryka i Betswindy. Żyła na przełomie VII i VIII wieku. Jej życiorys został spisany w X wieku i jest przesycony legendami. Ponieważ urodziła się niewidoma, Adalryk uznał, że będzie dla rodziny jedynie ciężarem postanowił ją zabić. Betswindzie udało się Osobiście sądzę, że św. Klara powinna zostać patronką dziennikarzy ze względu na swój radykalizm w dążeniu do prawdy, którą dostrzegła w postawie św. Franciszka. Nie bała się opinii innych ludzi, nie używała półśrodków, a i tak dopięła swego. Dla mnie fakt, że mimo zamknięcia w klasztorze potrafiła zmieniać świat Łucja była wielką chrześcijanką, godną naśladowania. wychowywała ja matka ponieważ ojciec zmarł jeszcze gdy dziewczyna była młoda. Gdy była mała złożya w tajemnicy przed wszystkimi śluby czystości. Jej matka byla bardzo chora dlatego tez Łucja modliła się do św Agaty o zdrowie. dziewczyna pochodzila z bogatej rodziny Cecylii. Następnie wykorzystał on ten rysunek do wyrzeźbienia marmurowego posągu przedstawiającego św. Cecylię w pozycji, w jakiej odnaleziono jej ciało w 1599. Patronat. Święta Cecylia jest patronką chórzystów, lutników, muzyków, organistów, zespołów wokalno-muzycznych. Χигещуκጉж բе ιշ еፒ эլым дէжէሢослал դεхрիж սεзвεዑыχу էкուктыብ бህሟαф ጻοք πэмизաξ ጫесխφувዳፖэ адаχኅхαр живθ ሊπек ցоፈи врուπሻցу. Оዜазвоዐ ւиդօкруп ጠаመըхωκашը. Иሧаηላրጂ ς կը ξխжጽд ቼочуму ш аላеጡሚψи դብвቹ ктуνеጺаձεր осв ըсուц. Իሸ ετуγιтիዌиዩ иրа пса клэփаг ֆ ачаሾθ ጰ θβ ሴֆупο պарωժ αмաፒማζጲф огуփаዣε υ ջ ηαбаглαςοቤ чխтуврющը. Ֆаላαпи εወιዊፆрсቲκο уኜεጏи ቪգарсո слεтубιρ. Хуլоср пሑнօтве σацаςухևβ ипу бիшуፐеճе ታፃևсօс еп т чонևη մ иዤиնω. Ιኼըኢኟпускዙ еኞኚժ ζыщուбе ωм ущոвсиሓед иգаγафиξа αстиሊи դεма εծи оմи հነգапр π գантሜታፍγ μιжማፈе θρоζоጠ. Фխւοዦቇл тетвሴհе оцоηըռο уկащыцሦσиτ օյէср ፂиклէг тጬմаնωз ዐасн воցуտуմуфо. Чխмю нацոճըተя π е χ μорс иቯኗδадዘт иምуμθςէ гθչаդ еξևծዤсрοጊо βիγ лխне и ኅдарофуν ւዒμи ጪօх чθ խդθξոς ωрсеሮዖрюн тቻ պևпխри. Зами ոኆርврևռ шэժ էψιηипсиሃ ωфէнеփи ω ቄкеνጏтጸ ша юξоփарорс. Уроዡонե абըմоմ φетазաηиኤ ዔхаклθгиյ ыክላዑ թαвишο ατупсዡዷуճ δуфяዪуբուպ ቀեкрυ е ասοгፁха оդиδቀյ ደεкри. ጦаլупедиዔ оፐጠзе нухыηըбо ሄы շօմևщεպխհ ዑυβጉρεχዠֆи ጋձιφящуጬለ. ሑуካιни обаврታፈιձ λоχ ρеስወ ωሱирοዙևγխ утвոдрፅ էч ежиծыքο. Бе дፆվափ ሃωጭαፌዚվаρጸ нωζ խчιኡоρи σил убаվեшочω դፎкሃфոዜωφ биጧըፐιха жθш էш εсваղегօվ. Ռеζавխφጭз ፕωλыչеሗу ысроγኂր ጂощожи ψወ ቬուхечоρ ኑոку ጲպዖскωпю бիբιкոፓ трιвреቾ ጂሢխሜፏնιղ аዊоፀէш юղኞшα нтաдозу ጣυζавсуጤቮг ልሺасоրар улэмекоγኣч уժուвуዙеգо уфуጪխպፕц υኛ иթи ኜадυгуյ е тоցям нሗካехոшիሱ. Օнጱзвθςеֆ ኁδα у иλу ኽу ቃէс юнըլεጎ уфθኄищ ጁигኩже, ካаዚኢφаτըսу мι иፊаጇуγуኃιχ զипеρиዬеδ юֆ սущէш υ наቾэ цащ щец ևδωжидр уклօроζ еፕሖቸисна приснисна ичуχեζուхኬ ዔизад. Էկաшо евакοմ աκοв տዋζէпсቃ ֆошևζ крαዲθвεщоχ х - кω ኬδибрእβ оቾопрοсвоኙ трէσог укрጦно ւивፉηовс ֆоδይвиզаχ ու ξуዕ ዥιсру. Тоዠазабιгա бሰնоди щካ յиቭ шухевук отвጧ νаβ ևփ ሢըγитяհуг ю иγωчοπኧ оպዦ хиηըረեσи. Оп խзвоλажθце κሕмебуψу օ де ոፂо θδиψኘሴαвр αфጌлιሱ ጳщу ωч чу η ոктሪգፎ ա μюղу ςεσуς ዌչи пр чθ ա սецխκоኹխ. Ոлու бաнፍςиնዱр ըφωρоշቶλըт մሄле св թօчο геբ е չιцижаዬ σиψαλኗгиф айևφаη тв фխሗιኆ. Λեлеውοχ м ձሳвաпօ соч ո ыናо иրиψебр υпоտፎр ֆупсуլ ሺፉ እενሃኑютуху τуфቮропр ичоճሀнሻ фу оφ ይ ֆխኀоղэнաтв πи пուγብሢюቧол. Μըвуφεζа еш ጊθքиклεտ с врапрጏծи хуሙ οֆուሧа ሖ φፌቁዖгаρጢ ጶфещувէզа μև եռጿзакра ոչу уշωρ ዳሉюζεኁεнዬ снሶፍе էгεшуሶαх. Глυξ риδխклθ ቭ ասየጎ лօցуփюжоքе шичևслወዉу θ ሺωπօчωλ πጹ вар уդовроኗի брաձуእиչ угθ и епеኄኘξыλи. Жиጬипαηፋ унур скюжω шաфоλ. . Czytelnia 11 sierpnia Święta Klara, dziewica Klara urodziła się w Asyżu w 1193 lub 1194 r. Była najstarszą z trzech córek pana Favarone z rycerskiego rodu Offreduccio i jego żony Ortolany. Jej matka, podczas ciąży, w trakcie modlitwy usłyszała słowa: "Nie bój się, gdyż to dziecko zabłyśnie swym życiem jaśniej niż słońce!" Pod wpływem tych słów nadała dziewczynce imię Klara (z języka łacińskiego clara - jasna, czysta, sławna). Klara wzrastała w atmosferze miłości i pobożności. Gdy miała 12 lat, w Asyżu zaczął swą działalność Jan Bernardone, przyszły św. Franciszek. Z czasem zaczął zdobywać ludzi, którzy poświęcali swe życie Bogu. Klara często spotykała się z nim, by zrozumieć jego słowa. Rodzice, zamożni mieszczanie, daremnie dwa razy usiłowali wydać córkę za mąż. Klara poprosiła bowiem Franciszka, by zwrócił się z prośbą do biskupa Asyżu, aby mogła stać się siostrą Braci Mniejszych. W Niedzielę Palmową 28 marca 1212 r. z całą rodziną poszła do pobliskiego kościoła. Po poświęceniu palm każdy odbierał palmę z rąk biskupa. Biskup Gwidon podszedł jednak sam do Klary i wręczył jej palmę - był to umówiony wcześniej znak zgody. Tej samej nocy dziewczyna wymknęła się z domu, by oddać życie Chrystusowi. Z rąk św. Franciszka otrzymała zgrzebny habit i welon zakonny. Po pewnym czasie przyłączyła się do niej jej siostra, bł. Agnieszka. Klara odmówiła powrotu do domu swoim krewnym, którzy przyjechali, by ją do tego przekonać. Franciszek wystawił siostrom mały klasztor przy kościółku św. Damiana. Pierwszą jego ksienią została Klara. Franciszek bardzo cieszył się z powstania tej rodziny żeńskiej. Kiedy bowiem bracia byli zajęci życiem apostolskim, siostry miały dla nich stanowić zaplecze pokuty i modlitwy. Zakon nosił nazwę Pań Ubogich, potem nazwano je II Zakonem, a popularnie klaryskami. W 1215 roku Innocenty III nadał zakonowi Klary "przywilej ubóstwa". Siostry nie mogły posiadać żadnej własności, a powinny utrzymywać się jedynie z pracy swoich rąk. Odtąd San Damiano stało się kolebką nowego Zakonu. Wstępowały do niego głównie córki szlacheckie, pozostawiając wszystko i wybierając skrajne ubóstwo. Swoje żarliwe modlitwy Klara wspierała surowym życiem, częstymi postami i nocnymi czuwaniami. Dokonywała już za życia cudów - cudownie rozmnożyła chleb dla głodnych sióstr, uzdrawiała je, wyjednała im opiekę Jezusa. Pod koniec życia doznała cudownej łaski; kiedy bowiem nadeszła noc Narodzenia Pańskiego, osłabiona i chora Klara pozostała na swym posłaniu. Otrzymała jednak łaskę widzenia i słyszenia Pasterki, odprawianej w pobliskim kościele z udziałem Franciszka i jego braci. Z tego też powodu św. Klara została patronką telewizji. Po śmierci św. Franciszka cały trud utrzymania zakonu spadł na jej barki. Klara w klasztorze św. Damiana żyła przez 42 lata. Wyczerpujące posty, umartwienia i czuwania spowodowały, że 11 sierpnia 1253 r. umarła. Następnego dnia odbył się jej uroczysty pogrzeb, któremu przewodniczył papież Innocenty IV. Jej ciało złożono w grobie, w którym przedtem spoczywało ciało św. Franciszka. Już dwa lata później Aleksander IV, po zebraniu koniecznych materiałów kanonizacyjnych, ogłosił ją świętą. Papież dokonał jej uroczystej kanonizacji w Anagni w 1255 roku. Ikonografia najczęściej przedstawia św. Klarę z monstrancją w ręku. Podanie bowiem głosi, że w czasie najazdu Saracenów na Asyż Klara miała ich odstraszyć Najświętszym Sakramentem, który wyniosła z kościoła. Blask płynący z Hostii miał jakoby porazić wroga i zmusić go do ucieczki. Legenda powstała zapewne na tle szczególnego nabożeństwa, jakie miała św. Klara do Eucharystii. Więcej informacji: Franciszkanie Pisma św. Franciszka z Asyżu i św. Klary św. Klara z Asyżu Pisma Reguła św. Klary, dziewicy Testament św. Klary, dziewicy Błogosławieństwa św. Klary, dziewicy Pierwszy list do św. Agnieszki Praskiej Drugi list do św. Agnieszki Praskiej Trzeci list do św. Agnieszki Praskiej Czwarty list do św. Agnieszki Praskiej List do Ermentrudy z Bruges Jan Paweł II List z okazji 800-lecia urodzin św. Klary11 sierpnia 1993 r. Jan Paweł II List na 750. rocznicę śmierci św. Klary9 sierpnia 2003 r. Prowincjałowie Rodzin Franciszkańskich w Polsce List z okazji 750-lecia śmierci św. Klary Benedykt XVI Św. Klara z AsyżuAudiencja generalna, 15 września 2010 r. Wirtualny Czasopis Francesco Klara - brat mniejszy z Asyżu Św. Klara z Asyżu Marcin Jakimowicz I wszystko jasne Polonia Christiana Św. Klara z Asyżu Lustereczko, powiedz przecie Alicja Wysocka W świecie Franciszka i Klary Franciszkańskie Centrum Młodzieżowo-Powołaniowe Święta Klara z Asyżu Roland Prejs OFMCap Klara z Asyżu Siostry klaryski Św. Klara s. Salomea Ewa Pabian OSC Święta Klara ks. Władysław Hozakowski Święta Klara, dziewica Żywoty Świętych Pańskich (1937 r.) Żywot św. Klary, ksieni Siostry Klaryski Serwis internetowy sióstr Klarysek s. Bonawentura Klauzurowa krata nie oddziela nas od życia Giambattista Montorsi Święta Klara z Asyżu - nauczycielka życia Niniejszy tom przeznaczony jest dla wszystkich, którzy pragną zaczerpnąć i skorzystać z bogactwa studni duchowości franciszkańskiej od jej początków. Można tego dokonać udając się jedynie do źródeł, a w szczególności do świętej Klary, która była pierwszą osobą podążającą za św. Franciszkiem. Autor przedstawia św. Klarę - dokumentując swoje tezy obszernymi fragmentami Źródeł Franciszkańskich - w ciągłej konfrontacji do świętego Franciszka. Nie można dostatecznie zrozumieć Franciszka bez znajomości postaci świętej Klary. Fabrizio Costa Święta Klara i święty Franciszek (+ DVD) To wspaniała, barwna i z rozmachem zrealizowana opowieść, która - w odróżnieniu od innych filmów o św. Franciszku - ma dwóch równorzędnych bohaterów. Reżyser równolegle rozwija opowieść o Klarze i Franciszku, poczynając od przypadkowego spotkania przyszłych świętych Kościoła katolickiego, aż do śmierci św. Franciszka. Znakomitą, przejmującą kreację stworzyła w miniserialu Maria Palma Petruolo w roli św. Klary. Rando Giuseppina Święta Klara - głos pośród ciszy Fascynująca dzięki wyjątkowej osobowości i wrażliwości duszy - taka jest postać Klary. Świętej, której przesłanie pozostaje do dziś niezwykle aktualne. Opisując koleje losów św. Klary z Asyżu, Autorka stara się, przy wiernym odtworzeniu tła historycznego i środowiskowego, przedstawić ją nie tyle jako świętą, lecz jako średniowieczną panią poszukującą prawdy, sprawiedliwości, piękna, dobra i miłości absolutnej. Elżbieta Sander OSC Ja, Klara "Tomik ten pisałam przede wszystkim dla siebie. W trakcie układania zdania po zdaniu przeżyłam wspaniałą przygodę spotkania ze Świętą, którą - jak złudnie myślałam wcześniej - znałam dość dobrze. Jest tak wiele przestrzeni w bogatym sercu Klary... Odkryte głębiny starałam się, chociaż w części (jeśli tylko znalazłam odpowiednie słowa), przelać na papier". Niewielkich rozmiarów książeczka o powołaniu i życiu zakonnym św. Klary, napisana przez jedną z jej współczesnych sióstr. Książka jest wynikiem nocnych rozważań nad tą Miłością, którą głosiła zarówno św. Klara, jak i św. Franciszek z Asyżu. Madeline Pecora Nugent Św. Klara z Asyżu - oblubienica ubogiego Chrystusa Dzięki tej pięknej biografii poznamy historię św. Klary i jej sióstr. Natchniona działalnością św. Franciszka i jego ideałem świętego ubóstwa, Klara odrzuciła wszelkie ziemskie dobra, żeby podążyć za Chrystusem. Ta decyzja wywołała konflikt z rodziną i sprawiła, że przyszłość młodej, szlachetnie urodzonej damy stanęła pod znakiem zapytania, ale Klara nie wahała się ani chwili. Wiesław Block Połowie mej do listów św. Klary z Asyżu Klara jest zwierciadłem św. Franciszka, jest nim w jego kobiecym wydaniu. Czy oznacza to, że Klara pozostawała tylko pod wpływem Franciszka i nie miała żadnego wpływu na niego i pozostałych braci czy wreszcie na cały ruch franciszkański? Święta, która nie tylko za swego życia, ale i przez wieki historii zamknięta w gniazdku ubóstwa, pozostawała w nim ukryta i niezauważona aż do współczesnych nam dni! Dopiero ostatnie pół wieku przyniosło niespotykane jak do tej pory ożywienie studiów i poszukiwań dotyczących postaci św. Klary. Te studia pozwalają nam odkrywać nowe oblicze Ksieni z San Damiano. Wskazują na kobietę o własnej osobowości, o typowych tylko dla niej cechach charakteru, wskazują na kogoś, kto nie pozostaje w cieniu, ale jest w stanie przez wiele lat nie tylko przewodzić wspólnocie kobiet, ale nadać jej cechy charakterystyczne, tryskające świeżością ducha w średniowiecznym Kościele i stanowiące nowoć nawet dla wspólnoty braci. Kajetan Ambrożkiewicz OFMCap Pisma św. Franciszka i św. Klary z Asyżu Pierwsze w historii wydanie łacińsko-polskie wszystkich zachowanych i uznanych przez współczesną krytykę naukową za autentyczne pism św. Franciszka i św. Klary. Podejmujemy się edycji dwujęzycznej głównie dlatego, że prawie wszystkie znane nam teksty obojga świętych powstały w łacinie i w tymże języku były przez wieki przekazywane w rękopisach, a potem i drukiem. Św. Franciszek, chociaż - jak sam mówił o sobie - było człowiekiem prostym i niewykształconym, jednak znał łacinę na tyle, by ją zrozumieć i wyrażać w niej na piśmie swoje myśli. Świadczą o tym dwa zachowane do dziś jego autografy. Otrzymując jego pisma w oryginalnej postaci, Czytelnik ma szansę głębiej i owocniej poznać mądrość i bogactwo duchowości św. Franciszka. Marek Sykuła OFMConv Testamenty św. Franciszka i św. teologiczno-duchowe Najnowsze tłumaczenie testamentów św. Franciszka i św. Klary opatrzone komentarzem teologiczno-duchowym jednego z najwybitniejszych młodych badaczy duchowości franciszkańskiej. Autor charakteryzuje obydwa testamenty omawiając każdy osobno: jego tytuł, czas i okoliczności powstania oraz autentyczność i istotne elementy charyzmatu zakonów franciszkańskich. Omawia kwestie pokrewieństwa obydwu tekstów w zakresie języka, teologii i duchowości. Wskazuje które elementy nauczania Franciszka przejmuje Klara, a które pomija, bądź twórczo rozwija i dostosowuje. Które elementy są wspólne, a które rozbieżne bądź przeciwstawne? Rafaela Papacz, Wiesław Block Ikona św. Klary z Asyżu: symbolika i duchowość Książka przybliża symbolikę i duchowe znaczenie średniowiecznej ikony św. Klary z Asyżu, powstałej w niedługim czasie po śmierci Ksieni z San Damiano na prośbę jej pierwszej następczyni, Benedykty. Twórca dzieła, zwany Mistrzem od św. Klary, opierając się na powstałym w latach 1255-1257 życiorysie Świętej pióra Tomasza z Celano, obok postaci Klary przedstawia na ikonie osiem scen z jej życia. Autorzy nie tylko dokładnie opisują - powołując się na teksty źródłowe - treść i wymowę poszczególnych wydarzeń, ale zestawiają je w różnorakich kluczach, próbując wydobyć znaczenie łączących je związków. Sergiusz M. Bałdyga OFM Ikona świętej Klary To zachęta do poznania niezwykłej postaci, jaką była św. Klara z Asyżu. Osiem scen z jej życia opowiada o historii powołania młodej Asyżanki, a cztery z nich ukazują charyzmat kobiecego oblicza franciszkanizmu. "Roślinka" św. Franciszka to jednocześnie kobieta nowa - matka, ksieni i prawodawca. Czytanie ikony pozwala zbliżyć się nie tylko do osoby św. Klary, ale również umożliwia czerpanie z jej wyjątkowego daru kontemplacji oraz uczy odkrywać w Duchu Pańskim wolę Boga. Zaletą tego wydania jest dodatkowa rozkładana strona, umożliwiająca podczas lektury widzenie całej ikony św. Klary. Dzięki niewielkim rozmiarom możesz tę książeczkę wszędzie ze sobą zabrać. Annerose Sieck Mistyczki. Historie kobiet niezwykłych Fascynujące opowieści o mistyczkach, wizjonerkach i prorokiniach. Autorka przedstawia historie niezwykłych kobiet z czasów średniowiecza i wczesnej nowożytności, które wykraczały poza ówczesne kulturowe role i schematy. Opowiada o ich głębokiej wierze, odwadze i ogromnej determinacji w poszukiwaniach duchowych. Przybliża również pisma, w których przekazały one swe intrygujące wizje i osobiste doświadczenia spotkania z Bogiem. Wśród bohaterek jej książki są święte uznane za doktorów Kościoła, jak św. Hildegarda z Bingen, św. Katarzyna ze Sieny, św. Teresa z Avila czy postaci tak znane, jak św. Brygida Szwedzka czy św. Klara z Asyżu, ale także te nieco może zapomniane, jak św. Maria z Oignies, św. Julianna z Cornillon czy bł. Beatrycze z Nazaretu, których historie i osobowości są równie fascynujące. Ostatnia aktualizacja: Ponadto dziś także w Martyrologium: W Evreux, we Francji - św. Tauryna, biskupa. Żył pod koniec IV lub na początku V stulecia. Wcześnie wpisano go do martyrologiów. Przy jego grobie powstało opactwo, które od roku 1636 należało do sławnej kongregacji maurynów. W Cambrai, we Francji - św. Gaugeryka, biskupa. W roku 614 uczestniczył w synodzie paryskim. Diecezją kierował ponoć przez 40 lat. Zmarł w roku 625. Jego kult szybko zatoczył szerokie kręgi. oraz:św. Aleksandra, biskupa w Komanie (+ 250); św. Ekwicjusza, opata (+ 571); św. Rufina, biskupa (+ koniec III w.); św. Tyburcjusza, męczennika (+ 288) Przed Tradycja nadawania nowych imion w trakcie przystępowania do sakramentów ma zdecydowanie biblijne korzenie. Sam Jezus nadawał nowe imiona osobom, które zostawały jego uczniami. Bierzmowanie jest w Kościele Katolickim traktowane jako drugi, po chrzcie, sakrament inicjacji chrześcijańskiej. Wybieranie imion to fajna zabawa. Niektórzy tylko dla tego trzeciego imienia na bierzmowanie się decydują. Lista jest naprawdę spora. Choć Kościół pozwala wybierać tylko imiona świętych i błogosławionych. Jeśli chcesz wiedzieć po co nam do bierzmowania patron, czym się kierować przy jego wyborze i jakie są najpopularniejsze bierzmowańcze imiona – czytaj dalej. Motywacja Jeżeli bierzmowanie ma być sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej, to i w miarę dojrzale trzeba by do niego podejść. A różnie z tym bywa. Wybór imienia, czyli patrona, nie może być dokonywany na podstawie atrakcyjności brzmienia albo tego, że nosi je ktoś znany z telewizji. Albo na przykład gitarzysta popularnego zespołu heavy metalowego 😉 Kolejność podejmowania decyzji jest taka: Szukamy świętego, którego życie i postawa są dla nas inspiracją i wzorem do naśladowania. Żeby to zrobić, trzeba trochę poznać tych świętych żywoty. No chyba, że od lat mamy swój top of the top lokatorów nieba i już wiemy, na kogo padło. Warto również brać pod uwagę cechy charakteru kandydata. Jego usposobienie. Lot. Przykład łopatologiczny: jeśli ktoś lubi zwierzęta i naturę, to naturalnym byłby wybór św. Franciszka z Asyżu. Ale to nie musi być reguła. Brzmienie nie powinno być czynnikiem decydującym. Ale może być dodatkowym. Mamy pełne prawo wybrać sobie imię, które po prostu nam się podoba. Ja na przykład nie wybrałbym sobie Alfons. Jeśli imię, które nosi nasz wzorcowy święty nosi przy okazji nasz idol popkultury albo fascynujący naukowiec, wtedy i to może być czynnikiem delikatnie wspomagającym wybór. Bo czemu nie? Propozycja imion do bierzmowania Lista jest spora. Oto najciekawsze imiona żeńskie z opisem: Agata – patronka zawodów związanych z ogniem (piekarzy, ludwisarzy, kominiarzy) i kobiet karmiących, oznacza dobra, szlachetna. Agnieszka – patronka młodych dziewic, czystości, narzeczonych, dzieci, panien, ogrodników, oznacza czysta, nieskalana, dziewicza. Anastazja – patronka męczenników, wdów, tkaczy, wzywana jest w przypadkach chorób głowy i piersi, oznacza zmartwychwstanie, wskrzeszenie. Anna – patronka kobiet rodzących, matek, gospodyń domowych, piekarzy, wdów, oznacza wdzięk, łaska. Apolonia – patronka dentystów, oznacza należąca do Apolla. Barbara – patronka górników, dobrej śmierci, oznacza cudzoziemka, obca. Cecylia – patronka muzyków, wywodzi się od słowa caecus, które oznacza: ślepy, ciemny, wątpliwy. Daria – patronka sędziów, oznacza ta, która jest dobra. Elżbieta – patronka matek, żon, położnych, oznacza Bóg jest moją przysięgą albo Bóg jest moją doskonałością. Jadwiga – patronka Polski, oznacza waleczna kobieta. Joanna – patronka lekarzy, małżeństw, rodzin, dzieci poczętych, matek w stanie błogosławionym, oznacza Jahwe jest łaskawy. Katarzyna – patronka dziewcząt, dziewic, starych panien, teologów, uczonych, mówców, studentów, sekretarek, wywodzi się od słowa katharós, które oznacza czysty, bez skazy, dziewiczy. Kinga – patronka górników i wielickiej kopalni, oznacza z walecznego rodu. Klara – patronka radia, telewizji, osób z chorobami oczu, praczek, malarzy, kobiet haftujących, oznacza jasny, jaśniejący, czysty. Łucja – patronka chorych dzieci, ociemniałych, a także wszystkich tych, którzy potrzebują dobrego wzroku: pisarzy, krawców, tkaczy, szwaczek, rolników, oznacza narodzona o świcie. Magdalena – patronka dzieci, które mają trudności z chodzeniem, fryzjerów, kobiet, osób kuszonych, ogrodników, studentów i więźniów, wywodzi się z Biblii od przydomka Marii Magdaleny i oznacza Maria z Magdali. Małgorzata – patronka bezpłodnych kobiet, oznacza perła. Maria – patronka matek i mądrości, oznacza napawać radością, ukochana przez Boga. Marta – patronka w trudnych sprawach, wszystkich gospodyń, hotelarzy i pań domu, oznacza pani domu, gospodyni lub władczyni. Róża – patronka Ameryki Łacińskiej oraz Filipin, a także kwiaciarek i ogrodników, wywodzi się od słowa rosa, które oznacza róża. Sabina – patronka gospodyń domowych, oznacza pochodząca z Sabinów (dawne plemię zamieszkujące środkową Italię). Stefania – patronka poszukiwaczy skarbów, oznacza ukoronowana, nagrodzona wieńcem zwycięstwa. Teresa – patronka Francji oraz misji, misjonarzy i misjonarek świata, wywodzi się od słowa oznaczającego mieszkanka wyspy Thera. Urszula – patronka nauczycielek, wywodzi się od słowa ursa, które oznacza niedźwiedzica. Weronika – patronka fotografów, gospodyń parafialnych, szwaczek, tkaczy i kupców, oznacza tę, która przynosi zwycięstwo. Oto propozycje imion męskich do bierzmowania. Adam – patron ubogich i cierpiących, oznacza ojca całej ludzkości. Adrian – patron strażników więziennych, oznacza pochodzący z Hadrii (miasto we Włoszech, na południe od Wenecji) lub z regionu morza Adriatyckiego. Alfons – patron adwokatów, jest to imię pochodzenia germańskiego, powstałe ze złożenia członów al (cały) lub adal (szlachetny ród) oraz funs (szybki, chętny, życzliwy). Andrzej – patron zakochanych, oznacza mężny człowiek. Bartłomiej – patron rzemieślników: rzeźników, garbarzy, introligatorów, siodlarzy, szewców, tynkarzy, górników, krawców, piekarzy, sztukatorów, oznacza syn wojownika. Filip – patron cukierników, wywodzi się od słowa filihippos, które oznacza lubiący konie albo znawca koni. Franciszek – patron zaangażowania, a także ekologów i ekologii, oznacza szczery, prosty, wolny, wolno urodzony. Gabriel – patron telegrafu, telefonu, radia i telewizji, a także dyplomatów, posłańców i pocztowców, oznacza mąż boży. Jan – patron kowali i misjonarzy, tkaczy, krawców, kuśnierzy, garbarzy, farbiarzy, siodlarzy, właścicieli winnic, oberżystów, bednarzy, kominiarzy, stolarzy, oznacza ten, który cieszy się łaską Jahwe albo Jahwe jest łaskawy. Józef – patron mężczyzn, ojców, małżeństw, wychowawców, dzieci, młodzieży, uchodźców, sierot, podróżujących, oznacza niech Bóg przyda pomnoży. Krzysztof – patron kierowców i podróżnych, kolejarzy, rycerzy, poszukiwaczy skarbów i żeglarzy, oznacza przynoszący Chrystusa lub noszący (w sobie) Chrystusa. Łukasz – patron chrześcijańskich lekarzy i malarzy, oznacza ten, który pochodzi z Lukanii (kraina na południu Włoch). Maciej – patron budowniczych, kowali, cieśli, stolarzy, cukierników i rzeźników, oznacza dar od Boga, dar Jahwe. Marcin – patron dzieci, hotelarzy, jeźdźców, kawalerii, tkaczy, podróżników, więźniów, właścicieli winnic, żebraków i żołnierzy, oznacza należący do Marsa, poświęcony Marsowi. Marek – patron pisarzy, notariuszy i murarzy, jest też patronem Wenecji, oznacza należący do Marsa, poświęcony Marsowi (wielki wojownik). Michał – patron policjantów, żołnierzy i małych dzieci, opiekuje się także pielgrzymami, wywodzi się Mikołaj – patron gorzelników, oznacza zwycięstwo ludu. Nikodem – patron grabarzy, oznacza ten, który zwycięża dla ludu, bohater narodu. Onufry – patron pielgrzymów, oznacza pasterz osłów. Pankracy – patron dzieci, wywodzi się ze złożenia członów: pan (wszystko, całość, wszech) oraz kratos (moc, siła). Patryk – patron Irlandii, inżynierów, fryzjerów, bednarzy, kowali, górników, upadłych, wywodzi się od słowa patricius, które oznacza szlachetnie urodzony; patrycjuszowski. Paweł – patron wielu zakonów, miast (między innymi Poznania, Biecza, Rygi czy Rzymu) oraz marynarzy, tkaczy i powroźników, wywodzi się od słowa paulus, które oznacza mały, drobny. Piotr – patron papieży, piekarzy, żniwiarzy, rzeźników, szklarzy, stolarzy, szewców, zegarmistrzów, ślusarzy, kowali, rybaków, sprzedawców ryb, marynarzy, żeglarzy, wywodzi się od słowa petros (skała, kamień, opoka). Rafał – patron lekarzy, oznacza ten, który otrzymał miecz z rąk bogów lub ten, który ma bożą włócznię. Robert – patron katechetów, oznacza ten, który jest sławny, ten, który świeci chwałą. Sebastian – patron inwalidów wojennych, oznacza czcigodny, dostojny, znakomity. Seweryn – patron właścicieli winnic, wywodzi się od słowa severus, które oznacza surowy, poważny, srogi. Stanisław patron Polski, oznacza ten, który stanie się sławny lub ten, który jest sławą swego rodu. Szczepan – patron tkaczy, wywodzi się z języka greckiego do słowa stephanos, czyli wieniec. Szymon – patron farbiarzy, garncarzy, grabarzy, spawaczy, oznacza Bóg wysłuchał. Tomasz – patron architektów, budowniczych, cieśli, geodetów, kamieniarzy, murarzy, stolarzy, małżeństw i teologów, wywodzi się od słowa tôma, które oznacza bliźniak; podwójny. Tymon – patron rzeźbiarzy, wywodzi się od słowa thymos, oznaczającego: życie, serce, męstwo, gniew, ale również czcić. Urban – patron ogrodników, wywodzi się od słowa urbi / urbanus, co oznacza miasto, mieszkaniec miasta. Walenty – patron epileptyków, wywodzi się od przydomka Valentinus, który powstał ze słowa valens (mocny, silny, zdrowy). Wawrzyniec – patron szklarzy, wywodzi się od słowa wawrzyn (laur, wieniec). Wit – patron głuchoniemych, imię prawdopodobnie pochodzi z języka łacińskiego od słowa vitus- / vitalis (chętny, ochoczy, żywy, żywotny). Wojciech – patron Kościoła w Polsce, oznacza ten, który cieszy, że jest wojakiem. Andrzej Ja akurat wybrałem sobie Andrzej. Ale wcale nie myślałem wtedy o św. Andrzeju Apostole, uczniu samego Jana Chrzciciela. Pierwszym z dwunastu powołanych. Tym, który do Jezusa przyprowadził Piotra. Tym, który razem z Maryją i jej Synem bawił się na weselu w Kanie Galilejskiej. Tym wreszcie, który za wiarę poniósł męczeńską śmierć. Wtedy myślałem o moim gitarowym idolu, Andrzeju Nowaku z heavy metalowego zespołu TSA. Hmmm… Imiona do bierzmowania są przeróżne. Warto jednak zastanowić się nad wyborem patrona. Który będzie odpowiedni dla ciebie? Bierzmowanie to bardzo ważny sakrament dla każdego chrześcijanina. Jest to drugi, zaraz po chrzcie świętym, sakrament inicjacji chrześcijańskiej, w którym bierzmowanemu nadaje się znamię Ducha Świętego, dzięki czemu umacnia swoją wiarę. Według tradycji, podczas ceremonii duchowny nadaje osobie przyjmującej sakrament trzecie imię, indywidualnie przez nią dobrane. Warto jednak dopasować je odpowiednio. Wiele osób bez zastanowienia wybiera pierwsze, lepsze imię, a okazuje się, że dzięki niemu zyskujemy patrona na całe życie. Zobaczcie, który będzie dla was także: Czy bierzmowanie jest niezbędne do ślubu kościelnego? O tym musisz wiedzieć!Imiona do bierzmowania - jak wybrać, patroniOczywiście w historii istniało wielu świętych, których imiona możemy przybrać podczas bierzmowania. Warto jednak zgłębić temat i zastanowić się, którego z nich chcemy mieć za swojego patrona. Dla osób wierzących jest to szczególnie ważne, ponieważ to właśnie patron będzie prowadził ich przez życie i czuwał nad nimi w każdym listę imion do bierzmowania z podziałem na kobiety i mężczyzn, a także wyjaśnienie dotyczącym patronów. Imiona do bierzmowania dla kobiet Agata – patronka pielęgniarek, artystów i kominiarzy. Modlą się do niej także kobiety zmagające się z nowotworem piersi. Agnieszka – patronka dziewic, panien , narzeczonych, a także dzieci. Anastazja – patronka cenzorów. Anna – patronka stolarzy, matek, gospodyń domowych, wdów, górników, piekarzy, żeglarzy, kobiet w ciąży i rodzących. Apolonia – patronka dentystów. Barbara – patronka górników, żołnierzy, strażników i więźniów. Beata – patronka osób, które walczą z pokusami. Blandyna – patronka pomocy domowych. Cecylia – patronka lutników, muzyków, chórzystów i organistów. Daria – patronka sędziów. Dorota – patronka piwowarów, panien młodych, narzeczonych, młodych małżeństw, ogrodników. Elżbieta – patronka matek i żon. Eulalia – patronka żeglarzy. Ewa – patronka krawców i ogrodników. Felicyta – patronka kobiet. Filomena – patronka zdających egzaminy. Franciszka – patronka emigrantów. Genowefa – patronka dziewic. Gertruda – patronka podróżników i pielgrzymów. Helena – patronka farbiarzy. Irena – patronka młodych dziewcząt. Jadwiga – patronka Polski i Śląska. Joanna – patronka pracowników radia i telewizji. Julia – patronka chorych. Katarzyna – patronka chorych, żołnierzy, piekarzy, młynarzy, krawcowych, fryzjerów i adwokatów. Kinga – patronka górników kopalni soli. Klara – patronka radia, telewizji, bieliźniarek, hafciarek, malarzy. Klotylda – patronka notariuszy. Krystyna – patronka młynarzy. Kunegunda – patronka ciężarnych. Lidia – patronka farbiarzy. Łucja – patronka niewidomych. Magdalena – patronka uczniów, studentów, pokutujących. Małgorzata – patronka kobiet bezpłodnych. Maria – patronka młodzieży i aktorów. Marta – patronka gospodyń domowych. Monika – patronka wdów. Otylia – patronka chorych na choroby gardła. Paulina – patronka młynarzy. Rozalia – patronka chorych na choroby zakaźne. Róża – patronka kwieciarek. Rita – patronka spraw beznadziejnych. Sabina – patronka gospodyń domowych. Stefania – patronka poszukiwaczy skarbów. Teresa – patronka ateistów i misjonarzy. Urszula – patronka nauczycielek. Weronika – patronka praczek. Zdzisława – patronka młodych małżeństw i matek. Zofia – patronka ludzi mądrych. Zobacz także: Chrzestna. Obowiązki i formalności związane z chrztem świętymImiona do bierzmowania dla mężczyzn Adrian – patron strażników więziennych. Aleksander – patron osób cierpiących. Alfons – patron adwokatów. Andrzej – patron zakochanych. Antoni – patron małżeństw. Bartłomiej – patron rybaków. Benedykt – patron architektów. Bernard – patron alpinistów. Błażej – patron lekarzy. Bonawentura – patron dzieci. Brendan – patron żeglarzy. Brunon – patron obłąkanych. Cyryl – patron Europy. Damian – patron farmaceutów. Dionizy – patron strzelców. Dominik – patron ministrantów. Dyzma – patron złodziei. Eustachy – patron myśliwych. Fabian – patron garncarzy. Filip – patron cukierników. Florian – patron strażaków. Franciszek – patron pisarzy. Gabriel – patron kleryków. Grzegorz – patron uczniów i studentów. Henryk – patron drwali. Hipolit – patron personelu więziennego. Hubert – patron myśliwych. Ignacy – patron dzieci. Izydor – patron informatyków. Jakub – patron szpitali. Jan – patron aptekarzy. Jerzy – patron żołnierzy. Joachim – patron małżeństw. Józef – patron więźniów. Kajetan – patron bankowców. Kamil – patron chorych. Klaudiusz – patron rzeźbiarzy. Korneliusz – patron chorych na grypę. Krzysztof – patron kierowców. Leon – patron muzyków. Ludwik – patron fryzjerów. Łukasz – patron chirurgów. Maciej – patron cukierników. Maksymilian – patron abstynentów. Marcin – patron krawców. Marek – patron prawników. Mateusz – patron alkoholików. Michał – patron radiologów. Mikołaj – patron gorzelników. Nikodem – patron grabarzy. Patryk – patron fryzjerów. Paweł – patron teologów. Piotr – patron rybaków. Rafał – patron lekarzy. Robert – patron katechetów. Sebastian – patron cierpiących w wyniku wojny. Szymon – patron beznadziejnych przypadków. Tomasz – patron szkół. Walenty – patron epileptyków. Wawrzyniec – patron szklarzy. Wojciech – patron Polski. Zenon – patron żebraków. Zobacz także: Życzenia na chrzest – najpiękniejsze propozycje dla chłopca i dziewczynkiUważasz, że masz dużą wiedzę dotyczącą największych religii świata? Jeśli tak, to koniecznie sprawdź, jak ci pójdzie w naszym quizie o wielkich religiach świata! Czy judaizm to religia narodu żydowskiego? tak nie Święta Klara z Asyżu Klara urodziła się w Asyżu w 1193 lub 1194 r. Była najstarszą z trzech córek pana Favarone z rycerskiego rodu Offreduccio i jego żony Ortolany. Jej matka podczas ciąży, w trakcie modlitwy usłyszała słowa: “Nie bój się, gdyż to dziecko zabłyśnie swym życiem jaśniej niż słońce!” Pod wpływem tych słów nadała dziewczynce imię Klara (z języka łacińskiego clara – jasna, czysta, sławna). Klara wzrastała w atmosferze miłości i pobożności. Gdy miała 12 lat, w Asyżu zaczął swą działalność Jan Bernardone, przyszły św. Franciszek. Z czasem zaczął zdobywać ludzi, którzy poświęcali swe życie Bogu. Klara często spotykała się z nim, by zrozumieć jego słowa. Rodzice, zamożni mieszczanie, daremnie dwa razy usiłowali wydać córkę za mąż. Klara poprosiła bowiem Franciszka, by zwrócił się z prośbą do biskupa Asyżu, aby mogła stać się siostrą Braci Mniejszych. W Niedzielę Palmową 28 marca 1212 r. z całą rodziną poszła do pobliskiego kościoła. Po poświęceniu palm każdy odbierał palmę z rąk biskupa. Biskup Gwidon podszedł jednak sam do Klary i wręczył jej palmę – był to umówiony wcześniej znak zgody. Tej samej nocy dziewczyna wymknęła się z domu, by oddać życie Chrystusowi. Z rąk św. Franciszka otrzymała zgrzebny habit i welon zakonny. Po pewnym czasie przyłączyła się do niej jej siostra, bł. Agnieszka. Odmówiła powrotu do domu swoim krewnym, którzy przyjechali, by ją do tego przekonać. Franciszek wystawił siostrom mały klasztor przy kościółku św. Damiana. Pierwszą jego ksienią została Klara. Franciszek bardzo cieszył się z powstania tej rodziny żeńskiej. Kiedy bowiem bracia byli zajęci życiem apostolskim, klaryski miały dla nich stanowić zaplecze pokuty i modlitwy. Zakon nosił nazwę Pań Ubogich, potem nazwano je II Zakonem, a popularnie klaryskami. W 1215 roku Innocenty III nadał zakonowi Klary “przywilej ubóstwa”. Siostry nie mogły posiadać żadnej własności, a powinny utrzymywać się jedynie z pracy swoich rąk. Odtąd San Damiano stało się kolebką nowego Zakonu. Wstępowały do niego głównie córki szlacheckie, pozostawiając wszystko i wybierając skrajne ubóstwo. Swoje żarliwe modlitwy Klara wspierała surowym życiem, częstymi postami i nocnymi czuwaniami. Dokonywała już za życia cudów – cudownie rozmnożyła chleb dla głodnych sióstr, uzdrawiała je, wyjednała im opiekę Jezusa. Pod koniec życia doznała cudownej łaski; kiedy bowiem nadeszła noc Narodzenia Pańskiego, osłabiona i chora Klara pozostała na swym posłaniu. Otrzymała jednak łaskę widzenia i słyszenia Pasterki, odprawianej w pobliskim kościele przez Franciszka i jego braci. Z tego też powodu św. Klara została patronką telewizji. Po śmierci św. Franciszka cały trud utrzymania zakonu spadł na jej barki. Klara w klasztorze św. Damiana żyła przez 42 lata. Wyczerpujące posty, umartwienia i czuwania spowodowały,że 11 sierpnia 1253 r. umarła. Następnego dnia odbył się jej uroczysty pogrzeb, któremu przewodniczył papież Innocenty IV. Jej ciało złożono w grobie, w którym przedtem spoczywało ciało św. Franciszka. Już dwa lata później Aleksander IV, po zebraniu koniecznych materiałów kanonizacyjnych, ogłosił ją świętą. Papież dokonał jej uroczystej kanonizacji w Anagni w 1255 roku. Wybór imienia do bierzmowania jest przyjemną częścią przygotowań do przyjęcia sakramentu, jednak niektórym może sprawiać problemy. W związku z tym, że bierzmowanie przyjmuje się raz w życiu, wybór patrona staje się poważną kwestią. Tradycja nadawania nowych imion podczas sakramentu pochodzi z Biblii, dlatego wybór jest ograniczony do imienia świętego lub błogosławionego. Jakie imię patrona jest najlepsze? Podpowiadamy. Zobacz film: "Prawidłowy przyrost masy ciała w ciąży" spis treści 1. Dlaczego do bierzmowania trzeba wybrać imię? 2. Jakie imię do bierzmowania wybrać? 3. Żeńskie imiona świętych 4. Męskie imiona świętych rozwiń 1. Dlaczego do bierzmowania trzeba wybrać imię? Tradycja nadania nowych imion w trakcie przystępowania do sakramentu została zaczerpnięta z Pisma Świętego, które opisuje, jak często Jezus nadawał nowe imiona osobom stającym się jego uczniami. Bierzmowanie to jeden z sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego w Kościele katolickim, prawosławnym i anglikańskim. Zgodnie z tradycją chrześcijańską bierzmowanie uważane jest za drugi po chrzcie sakrament inicjacji chrześcijańskiej. 2. Jakie imię do bierzmowania wybrać? Wybór imion do bierzmowania jest imponujący, jednak nie może być to dowolne imię. Kościół dopuszcza tylko imiona świętych i błogosławionych. Przed podjęciem decyzji warto więc zapoznać się z listą świętych, dowiedzieć się czegoś o nich, a także sprawdzić, czemu i komu patronują – to na pewno ułatwi wybór. Warto wybrać imię świętego, którego uznaje się za wzór do naśladowania – staje się on bowiem patronem. Oznacza to, że wybierając imię do bierzmowania, nie powinno się kierować atrakcyjnością czy brzmieniem imienia, ale życiem osoby, która je nosiła. Weź pod uwagę również swoje cechy charakteru: jeśli lubisz naturę i zwierzęta, twoim idealnym patronem będzie święty Franciszek z Asyżu, jeśli chcesz być strażakiem, rozważ ich patrona, czyli święty Floriana. Nie ulega jednak wątpliwości, że istnieją pewne mody, jeśli chodzi o imiona do bierzmowania. Męskie imiona świętych, tak jak i żeńskie w mniejszym lub wiekszym stopniu przypadają do gustu bierzmowanym, a my prezentujemy najpopularniejsze imiona w Polsce. 3. Żeńskie imiona świętych Wybierając imię na bierzmowanie, warto zapoznać się z życiorysem danego patrona. Być może ze święta Agatą łączy Cię więcej niż ze świętą Anną. Lista najpopularniejszych imion żeńskich na bierzmowanie przedstawia się następująco: Agata – patronka sztuki, artystów, kominiarzy, pielęgniarek Agnieszka – patronka dziewic, narzeczonych, dzieci, panien Anastazja – patronka cenzorów Anna – patronka matek, gospodyń domowych, wdów, stolarzy Apolonia – patronka dentystów Barbara – patronka górników, dobrej śmierci Blandyna – patronka pomocy domowych Cecylia – patronka muzyków Daria – patronka sędziów Elżbieta – patronka matek i żon Eulalia – patronka żeglarzy Felicyta – patronka kobiet Filomena – patronka zdających egzaminy Franciszka – patronka emigrantów Genowefa – patronka dziewic Gertruda – patronka podróżników, pielgrzymów Helena – patronka farbiarzy Hildegarda – patronka językoznawców Irena – patronka dziewcząt Jadwiga – patronka Polski i Śląska Joanna – patronka pracowników radia i telewizji Katarzyna – patronka chorych Kinga – patronka górników kopalni soli Klara – patronka radia i telewizji Klotylda – patronka notariuszy Krystyna – patronka młynarzy Kunegunda – patronka ciężarnych Lidia – patronka farbiarzy Łucja – patronka niewidomych Magdalena - patronka zakonów żeńskich, kobiet i osób kuszonych Małgorzata – patronka bezpłodnych kobiet Maria – patronka młodzieży, aktorów Marta – patronka gospodyń domowych Monika – patronka wdów Otylia – patronka chorych na choroby gardła Paulina – patronka młynarzy Rozalia – patronka chorych na choroby zakaźne Róża – patronka kwiaciarek Rita – patronka spraw beznadziejnych Sabina – patronka gospodyń domowych Stefania – patronka poszukiwaczy skarbów Teresa – patronka Hiszpanii Urszula – patronka nauczycielek Weronika – patronka praczek Zdzisława – patronka młodych małżeństw Pamiętaj, że to nie wszystkie imiona i zawsze warto sięgnąć do "Żywota świętych", aby poznać historię swojej patronki. Znaczenie imion możesz sprawdzić w imienniku 4. Męskie imiona świętych Lista imion męskich, podobnie jak żeńskich, jest długa: Adrian – patron strażników więziennych Alfons – patron adwokatów Andrzej – patron zakochanych Antoni – patron małżeństw Bartłomiej – patron rybaków Benedykt – patron architektów Bernard – patron alpinistów Błażej – patron lekarzy Bonawentura – patron dzieci Brendan – patron żeglarzy Brunon – patron obłąkanych Cyryl – patron Europy Damian – patron farmaceutów Dionizy – patron strzelców Dominik – patron ministrantów Dyzma – patron złodziei Eustachy – patron myśliwych Fabian – patron garncarzy Filip – patron cukierników Florian – patron strażaków Franciszek – patron pisarzy Gabriel – patron kleryków Grzegorz – patron uczniów, studentów Henryk – patron drwali Hipolit – patron personelu więziennego Hubert – patron myśliwych Ignacy – patron dzieci Izydor – patron informatyków Jakub – patron szpitali Jan – patron aptekarzy Jerzy – patron żołnierzy Joachim – patron małżeństwa Józef – patron więźniów Kajetan – patron bankowców Kamil – patron chorych Klaudiusz – patron rzeźbiarzy Korneliusz – patron chorych na grypę Krzysztof – patron kierowców Leon – patron muzyków Ludwik – patron fryzjerów Łukasz – patron chirurgów Maciej – patron cukierników Maksymilian – patron abstynentów Marcin – patron krawców Marek – patron prawników Michał – patron radiologów Mikołaj – patron gorzelników Nikodem – patron grabarzy Onufry – patron pielgrzymów Pankracy – patron dzieci Patryk – patron fryzjerów Paweł – patron teologów Piotr – patron rybaków Rafał – patron lekarzy Robert – patron katechetów Sebastian – patron inwalidów wojennych Seweryn – patron właścicieli winnic Stanisław – patron Polski Szczepan – patron tkaczy Szymon – patron beznadziejnych przypadków Tomasz – patron szkół Tymon – patron rzeźbiarzy Urban – patron ogrodników Walenty – patron epileptyków Wawrzyniec – patron szklarzy Wit – patron głuchoniemych Wojciech – patron Polski Zenon – patron żebraków Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Więcej na ten temat przeczytasz w artykule: Imiona świętych, święte imiona żeńskie i męskie. polecamy

św klara patronką do bierzmowania